ESKİ ÇİN’DE RENK VE YÖN İLİŞKİSİ

  Özel renkler ile özel yönleri ifade etmek Eski Çinlilerin dünyayı tanımasında kullandıkları bir nevi özel yöntemidir. Bu yöntem klasik Çin kültüründe çok ciddi önem taşımaktadır.

“Cou görgü kuralları-Kültür Bakanı-Kahin” (周礼·春官·龟人) adındaki kitapta: ...Kahinler Altı kaplumbağaya sahiplerdi ve her birinin nesneleri bulunuyordu. Gök kaplumbağası(天龟)’na LİNG-ŞU(灵属), Yer kaplumbağası(地龟)’na Yİ-ŞU(绎属), Doğu kaplumbağası(东龟)’na GUO-ŞU(果属), Batı kaplumbağası(西龟)’na LEY-ŞU(雷属), Güney kaplumbağası(南龟)’na LİE-ŞU(猎属), Kuzey kaplumbağası(北龟)’na RUO-ŞU(若属) derlerdi. Her birini kendi renk ve şekline göre ayırt ederdi.” diye yazılmıştır. Ceng-Cu(郑注) der ki: “Renkler açısından Gök kaplumbağası(天龟) Yağız(玄) olur. Yer kaplumbağası(地龟) Sarı(黄) olur, Doğu kaplumbağası(东龟) Mavi(青) olur, Batı kaplumbağası(西龟) Beyaz(白) olur, Güney kaplumbağası(南龟) Kırmızı(赤) olur ve Kuzey kaplumbağası(北龟) Siyah(黑) olur.”

ESKİ ÇİN’DE ZAMAN BİRİMLERİ

ŞI(时)

　　ŞI-ÇIN(时辰)’ı göstermektedir. Eskiden bir gün 12 ŞI-ÇIN(时辰)’a ayrılmış ve DI-CI (地支) adları kullanılmıştır. Bunların da özel kullanımı vardır. ŞI-ÇIN(时辰) Gece yarısından itibaren başlanacaktır. GU-YEN-VU(顾炎武)’nun Bilgiler(日知录) adındaki kitabında: Han Hanedanı'ndan bu yana takvim işleri gün gittikçe yoğunlaştı. Dolayısıyla bir günü 12 ŞI(时)’ya ayırdılar. Bu yöntemin kimden başlandığını kimse bilmez ama, günümüze kadar bırakılmadan kullanılmaktadır…ve yine DU-YUEN-KEY(杜元凯) diyor ki: Gece yarısı(夜半)’na bir günün ZI-ŞI(子时)’si denir. Horoz öttüğü vakte(鸡鸣) ÇOU(丑) denir. Şafak vakti(平旦)’ne YİN(寅) denir. Gün doğumu(日出)’na MAO(卯) denir. Kahvaltı vakti(食时)’ne ÇIN(辰) denir. Öğlen öncesi(隅中)’ne SI(巳) denir. Öğlen(日中)’e VU(午) denir. Öğlen sonrası(日昳)’na VIY(未) denir. İkindi vakti(哺时)’ne ŞIN(申) denir. Akşam(日入)’a YOU(酉) denir. Alaca karanlık(黄昏)’a ŞÜ(戌) denir. Yatsı(人定)’ya HEY(亥) denir. Bir günü 12’ye ayırmak buradan başlanmıştır.